13 Ocak 2009 Salı

FORVETTE DUT AĞACI


Gece örtüsünü aralamaya başladığında, kahvaltı sonrası adım attığımız dünyanın ışıklı bahçesinden bize gülümseyen dalları ile karşılardı, Dut Ağacı. Bahçesinde colasına maçlar yaptığımız Özel Kalamış Lisesi'nin tatil günleri dahil barınan tek canlısı heybetli bir "Dut Ağacı" arkadaşımız vardı. O zaman bu kadar derin fark etmediğim varlığı ile "Dut Ağacı" tek başına, toprağın derinliklerine inen kökü, okulun tam ortasına gelen heybeti ile durgun, dingin ve o kadar yüce görünüyor ki gözüme, çocukluk anılarımda onu göz ardı etmeden duramıyorum.

Okulun bahçesine top oynamak için geldiğimiz anlarda bazen bize rakip bazen de aynı takımın formasını giyer gibi düşünürüm hep onu. Bir çalım rakibe attığımızda, bir de ona basardık çalımı yada verkaça girdiğimiz anda onunla duvar pasını gerçekleştirirdik. Pas yüzdesinin yüksekliği şimdiki futbolcuları küstürecek kadar iyiydi. Bize hiç boş koşu yaptırmazdı. Bazen rakibimiz olur, en defansif adamımızdan daha mücadeleci olur, en tekniğimizin ayağından topu çalardı..

Sırf futbolda eksik etmediği arkadaşlığı ile tanımazdık. Yemek yemek için eve gitmeye üşendiğimiz anlarda, dallarındaki meyvesini bize sunardı. Bizi geri çevirdiğini hiç hatırlamam... Elinde, dalında ne varsa sunardı oyun arkadaşlarına.... Paylaşımdı onun arkadaşlığı.

Seksenli yılların sonunda, ufak ufak terk ettik mahalleyi. Yeni gözdemiz kızlardı, üç beş kuruş kazanıp kapısında beklediğimiz tribünler ve tadını genzimizde hissetmeyi hiç bir zaman unutmayacağım o toprak sahaların yerini alan halı sahalar.... Ne acı ki, okulun önünden geçtiğimizde, aynı güleryüzle bizi çağırmasına bizler yüz vermedik. İnsanın nanklörlüğü de bu olsa gerek. Artık yaşımız büyümüş, gözümüz gönlümüz sistemden başkasını tanımzaken, bir gün yolumun düştüğü okulun bahçesinde "Dut Ağacı"nı göremeyince içim burkuldu. Biz ona ihanet etmiş, onun ölümünde bile yanında olabilecek cesareti gösterememiştik..

Şimdi o arkadaşımın yerinde ondan daha heybetli ama köksüz bir yığın var.. Adına da "Apartman" diyorlar.....

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder